درس اخلاق مقام معظم رهبری 2

اراده حق غالب است

 

محاسباتى در عالم وجود دارد و محاسباتى مى­شود که در اختیار عقل من و شما نیست. فهم و عقل مادى و محاسبات مادى در جنگ ایران و عراق حکم می­کرد که جنگ افروزان و ابرقدرت‌ها بازى درآورند زیرا که در واقع آن‌ها شکست خورده بودند و می­بایستى شکست خودشان را به وسیله یک آزار دیگر و یا یک عمل دیگرى جبران می­کردند. محاسبه معمولى و عقلایى این را نشان می­داد ولى چنین نشد و عکسش شد. نیرویى را که ابرقدرت‌ها براى کوبیدن جمهورى اسلامى تجهیز کرده بودند هم اکنون همان نیرو را می­کوبند و درست این بود که عراق را به عنوان مترسک نگه دارند تا هر گاه که خواستند بتوانند از عراق براى کوبیدن دیگران استفاده کنند ولى آنچه شد با محاسبات عقل مادى جور در نیامد. محاسبه عقل مادى حکم میکرد که 313 نفر (در غزوه بدر) که نه اسب داشتند و نه شتر و فقط چند نیزه داشتند و شکمشان نیز گرسنه بود از مجموعه 1000 نفرى که شمشیر و اسب و حتى شمشیر و اسب یدک نیز داشتند و بطور کلى تمام تجهیزاتى که یک جنگجو دارد داشتند شکست بخورند ولى چنین نشد و فقط چند نفر از این 313 نفر شهید شدند و بقیه پیروز برگشتند. بلى، محاسبه چنین است ولى محاسبات مادى همیشه نمى­توانند دقیقا و بطور کامل واقع بشوند و بعضى اوقات دچار اشکال می­شوند در زندگى محاسبه عقلانى گاهى مقهور قرار می­گیرد اما آیا با این بیان می­شود بگوییم فکر نکنیم چون محاسبه فایده ندارد و نتایج محاسبه به دست ما نیست و برد محاسبه محدود است؟

بطور مثال باید بگوییم که با این چراغ که هم اکنون روشنایى می­دهد نمی­شود اجزاى ذره بینى را دید، نمی­شود پشت مانع را دید و این همان محدودیت چراغ است. آیا حال مى­شود گفت: چون بُرد چراغ محدود است پس خاموشش کنیم؟ خیر، به مقدار بردش قابل استفاده است و باید استفاده شود. استنتاج ما از این بحث چیز دیگرى است، در وراء عوالم قابل محاسبه، در وراء تفکر مادى، در وراى محاسبات عمومى و یک عوالم دیگر نیز هست، نمی­شود گفت دنیا هر کى به هر کى است، نمیشود گفت نظم در کار نیست، نمی­شود گفت هر چیزى بخودى خود موجودیت پیدا کرده است. مسأله این است که باید در نتیجه گیرى توجه داشته باشیم که در وراء عوالم طبیعى ما اراده الهى است و در وراء عالم ماده عالم معنویت و ملکوت است و اراده الهى چه بسا در بسیارى از موارد به صورت یک مولود طبیعى جلوه کند.

یک جمعى و یا یک فردى که در آن‌ها قوه قلب باشد مى­گویند گر چه یک عالم طبیعى و مادى است ولى همین را خداوند ایجاد میکند و این اراده الهى است که چنین جلوه می­کند، خیلى از بیماری‌ها و نابسامانی‌ها و گرفتاری‌ها که علاج شده و یا پایان گرفته و یا دفع گردیده به وسیله دعا و تعلق اراده الهى بوده است.

اثر دعا

بعضى از قضایا بطور قطع و یقین براى من روشن است، براى من مسلم است که امام چندین سال فقط به دعاى مردم زنده بود. یکى از اطباء امام به خود من گفت: سه چهارم قلب امام از کار افتاده و مرده است در حالى که امام (رضوان الله تعالى علیه) روزى 3 مرتبه و هر مرتبه نیم ساعت قدم می­زدند و هیکل مناسبى داشته و لاغر و نحیف نیز نبودند مسئولیت‌های امام هم سنگین بود و از افراد معمولى هم بیشتر فکر و مطالعه می­کردند. چگونه ممکن است با این قلب سه چهارم مرده، زنده ماند؟

این‌ها قابل محاسبه نیست، این‌ها معجزه است، تمام این‌ها یک عامل دارد ولى آن عامل قابل محاسبه نیست. همه چیز را با این دید نگاه کنید که وراء محاسبات شما یک عامل قوى و سرنوشت ساز دیگر وجود دارد که آن همان اراده الهى است. در نماز مى­خوانیم: «ایاک نعبد و ایاک نستعین» یعنى فقط ترا عبادت می­کنیم و فقط از تو کمک میخواهیم. همه چیز جلوه گر اعانت الهى است، همه چیز جلوه اراده الهى است. به خدا تکیه کنید، اراده الهى را فراگیر بدانید، به خدا اعتماد کنید، از خدا بخواهید و خدا را بر اراده خویش و تفکرتان مسلط ببینید. بدانید که همه چیز دردست خداست و هدایت از اوست و خداى متعال است که ما را هدایت می­کند. این وضعیت ایجاب مى­کند کسانى که معرفت به خداوند متعال دارند ارتباطشان را با خدا مستحکم نمایند و رابطه با خدا از مسائل بسیار مهم و اساسى است در عین حال چندان سخت هم نیست ولى توجه می­خواهد. نماز وسیله ارتباط بین خداست، ادعیه مستحبه مخصوصاً دعاهاى بعد از نماز و همین دعاى بعد از فرائض ماه رجب وسیله ارتباط با خدا است. نافله­ ها را بخوانید که نوافل با توجه و عنایت وسیله ارتباط است. جوان هستید قدر جوانى را بدانید و قدر دانستن به این است که هر کسى در هر موقعیتى و هر وضعیتى که هست قدر توانایی‌ها را بداند و استفاده نماید و جوانى مرکز ثقل توانایی‌های یک انسان است.

بهره بردارى از فرصت‌ها

چطور قدر بدانیم؟ قدر دانستن به این است که نیرویى که هم اکنون در اختیار دارید و بعداً نخواهید داشت به کار گیرید. ورزش جسمى نوعى قدر دانستن از توانایی‌های جسمى است و الآن است که شما با ورزش می­توانید قدر جسم را بدانید و چقدر خوب می­توانید از ورزش براى جسم و سلامتى بهره بردارى نمایید و اگر این کار را به تأخیر بیندازید دیگر آن ثمره لازم را نخواهید برد. شما باید در جوانى از تمام انرژی‌هایی که دارید حداکثر بهره بردارى و استفاده را بنمایید و از تمام انرژی‌های موجود کمال استفاده را ببرید و اگر قدرت مطالعه و تفکر دارید مطالعه و تفکر نمایید، اگر قدرت حافظه دارید مطالب مفید را حفظ کنید و من خودم دعائى را که 30 الى 35 سال پیش حفظ کردم الآن یادم هست و می­خوانم ولى در این سن یک دعا و یا یک شعر عربى و... که هفته گذشته حفظ کردم الآن یادم نیست و قدر دانستن کمال استفاده بردن است. فرض کنید جمعیتى را به خط کرده ­اند و در محدوده­اى خاص در یک ریلى این جمعیت را عبور مى­دهند و در یک فاصله 100 مترى که جمعیت عبور می­کنند از انواع میوه­ها و نعمت‌ها گذاشته شده و به جمعیت مى­گویند که در آنجا می­توانید از این نعمت‌ها استفاده کنید و وضعیت طورى است که همه در حال عبور هستند و فرصت توقف حتى براى یک لحظه هم وجود ندارد مثل این نقاله­هاى فرودگاه‌ها و یا ریل‌های خودکار که همچنان انسان را با خود می­برد و حتى تصور ایستادن هم ندارد، چطور در آن 100 متر جمعیت جیب‌ها و کیسه­ ها را پر می‌کنند؟

نماز شب

الآن موقع جمع آورى است. بخوانید، مطالعه کنید، خوب کار کنید، دعا بخوانید، ورزش کنید، ورزش روحى که عبادت است بیشتر انجام دهید که ثمره­اش هم زیادتر است، نماز شب بخوانید و آن هم نماز شب با توجه، نماز شبى که می­فهمید چه مى­کنید نه نمازى که در آن توجه نباشد. نماز شب باید با توجه و با عنایت باشد و اثر نماز شب در شما که جوان هستید بسیار زیادتر از نماز شبى است که من می­خوانم است این اثرات را حفظ کنید و چیزهایى که براى هدفتان و تکاملتان لازم است فرا بگیرید و ایام را از دست ندهید که این ایام و این فرصت‌ها قابل بازگشت نیست و در یک نگاه دیگر و با یک دیدى وسیع­تر اگر نظر کنیم می­بینیم همه زندگى ما در این دنیا مشعشع و طلایى است. زندگى ما که همین چند صباح و همین 60 الى 70 سال نمى­تواند باشد، ما قبل از اینکه به دنیا بیاییم زندگى داشتیم بعد از این دنیا هم زندگى خواهیم داشت.

زندگى قبل از این دنیا براى ما چیزهاى ضعیفى بوده است و زندگى بعد از مرگ و رفتن از این دنیا هم چیزهایى خواهد داشت تا قیامت که آن هم قطع می­شود و چیز قابل ملاحظه­اى هم نخواهد بود.

و آنچه که مهم است زندگى در همین دنیا است هر چه بخواهیم انجام دهیم وقتش در همین دنیاست. این دنیا است که باعث شکوفا شدن است، این دنیا است که وضعیت طلایى را براى تکامل به دست مى­دهد. دوران خوبى است، قدر بدانید و فرصت‌ها را از دست ندهید این نصیحت‌هایی را که تا به حال چندین بار نموده­ام گوش بدهید، عمل کنید و اگر گوش نکنید و عمل نکنید عادت خواهید نمود و هرگز گوش نخواهید داد و عمل نخواهید کرد پس در حال حاضر قدر بدانید.

 والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته