سخن از آن درّ گرانی است که در وجود تک
تک زنان نهاده شده است و جزء ذات و فطرت و حقیقت وجودی زن و عفت اوست.
آری زنان ذاتاً عفیفند و جزو ذاتشان است.
و این، فطرت است که به ارمغان آورنده شخصیت و کرامت برای این موجود ممتاز اجتماعی است.
اوّلین و بهترین سلاحی که ضمانت و صیانت
ازعفت زن را بر عهده دارد چیزی نیست جزآن مهم مؤکد در اسلام که حجاب نامیده می شود.
بشریت باید به هوش باشد که بدخواهان و شیطان سیرتان در پی زدودن این امتیاز ویژه از
وجود زن، بی مهابا در تلاش اند.
آنان که در پی ترویج بی حجابی اند، ارزش
زن را آن اندازه تنزّل می دهند که همسان حیوان، حیایی برایش باقی نماند. منکرین حجاب،
به گونه های متعدد حربه های شیطانی خود را عنوان می کنند که ما در این مقاله به دو
مورد از توجیهاتشان پرداخته و مورد نقد قرار می دهیم.
توجیه اول
آنان مبارزه با حجاب را نوعی دفاع از حقوق
و آزادی زن قلمداد می کنند و حجاب را مانع آزادی زن می دانند و چنین وانمود می کنند
که مقام زن برتر از آن است که وی در چهارچوب یک قانون محدود کننده، از آزادی و حضور
مؤثّر اجتماعی محروم گردد و الزام حجاب برزن را نوعی بی اعتنایی به حیثیت انسانی و
حق طبیعی و بالاخره ظلم به زن می دانند. آنان حجاب را زندانی برای او معرفی کرده اند.
خانم شهره مستشار در کتابی با عنوان «زندانیان چادر » که در انگلیس منتشر شده موارد
گفته شده را آورده است. (1)
در پاسخ به این افراد که داعیه دفاع از
آزادی زن را دارند و حجاب را مانع آن می دانند باید گفت: آزادی، قلمروهای متعدد و گوناگونی
دارد، مانند: بیان، اندیشه، عقیده، فعالیتهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنری. حال،
حجاب کدام یک از این آزادیها را سلب می کند؟ حضور اجتماعی زنان ممنوع نیست؛ بلکه مطلوب
هم هست و در صورتی که اختلاط زن و مرد با حفظ تمامی شئون صورت پذیرد، حرمت ندارد. وقتی
فعالیتهای اجتماعی و سیاسی زنان، ممنوع نیست پس کدام آزادی است که حجاب، آن را از زن
گرفته است.
شاید مراد از آزادی در گفتار این دسته افراد،
هرزگی جنسی و بی بندباری است که در حقیقت سلب انسانیت و کرامت از زن است. البته که
حجاب این آزادی را سلب می کند که رسالتش هم همین است تا ارزش، وقار و شخصیت زن را حفظ
کرده باشد. و البته شاید حجاب سختیهایی را به همراه داشته باشد که وقتی هدف آن حفظ
مقام زن و سلامت جامعه باشد تحمل آن، امر مطلوب و قابل تقدیر است. مگر دستیابی به دیگر
توفیقات با دشواریها همراه نیست؟ (2)
اوّلین و بهترین سلاحی که ضمانت و صیانت
ازعفت زن را بر عهده دارد چیزی نیست جزآن مهم مؤکد در اسلام که حجاب نامیده می شود.
بشریت باید به هوش باشد که بدخواهان و شیطان سیرتان در پی زدودن این امتیاز ویژه از
وجود زن، بی مهابا در تلاش اند
استاد ارجمند شهید مطهری در پاسخ به این
شبهه مباحث ارزشمندی ارائه کرده اند که برای علاقه مندان بسیار مفید است. (3)
توجیه دوم
زن مانند مرد دارای ذوق، فکر، فهم، هوش
و استعدادِ خدادادی است و بیهوده هم نیست؛ پس باید به کار گرفته شود. وجود این استعدادها
در زن دال برحق استفاده از آنها است. وسوسه گران و مروّجان حیوانیت این گونه وانمود
می کنند که حجاب، مانع بروز این استعدادها در اجتماع است و همچنین آن را ضربه ای به
اجتماع می دانند؛ چرا که در صورت الزامی بودن حجاب نیمی از افراد جامعه معطل هستند
و حجاب جلوی فعالیتهایشان را می گیرد. (4)
آنان غافل اند از اینکه حجاب اسلامی هیچ
وقت موجب هدر رفتن چنین سرمایه های ذاتی نیست. زنان مسلمان در جوامع اسلامی با حضور
در صحنه های متعدّد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، به ویژه در دهه های اخیر در جمهوری اسلامی
ایران، به اثبات رساندند که حجاب هیچ گونه منعی برای فعالیت مثبت زنان ایجاد نمی کند.
حجاب در اسلام لذتهای جنسی را فقط به محیط
خانواده و برای همسر مشروع اختصاص می دهد (5) و محیط کار باید خالص از هرگونه ظاهری
باشد که از آن استفاده جنسی می شود و عامل تحریک قوای شهوانی است. از طرفی همان گونه
که بیان شد اسلام هیچ گونه منعی برای حضور زنان در اجتماع و صحنه های گوناگون ندارد؛
همچنان که در جنگهای صدر اسلام زنان مسلمان با اجازه پیامبر برای کمک به رزمندگان اسلام
(به خصوص در جنگ احد) (6) همراه آنان از شهر بیرون می آمدند، و با آب رسانی به نیروها،
شستن لباسهای آنان و مداوای مجروحان به آنان کمک می کردند. حتی در جنگ احد یکی از همین
زنان به نام «نسیبه » وقتی جان پیامبر را در خطر دید و مسلمانان پا به فرار گذاشتند،
شمشیر به دست گرفت و به دفاع از حضرت پرداخت که تا حد زیادی در نجات جان ایشان مؤثر
واقع گشت. (7)
همچنین بسیاری از مشاغل اجتماعی زمان پیامبر
را زنان عهده دار بودند از قبیل کار در مزرعه، پرستاری، معالجه و درمان بیماران و...
که هیچ کدام مورد نهی پیامبر قرار نگرفت. (8) آیا اینها دلایل محکمی بر بطلان ادعا
و توجیه دوم نیست؟
حال که دریافتیم اسلام با حضور زن در صحنه
های اجتماعی؛ به شرط حجاب مخالفتی ندارد و حجاب هم خللی در ارائه خدمت وارد نمی کند،
کدامین محیط کار، بهره وری اش بیشتر است؟ محیطی که مسموم به ظواهر شهوانی است که آرامش
افراد را به هم می ریزد یا محیطی که در پناه عفت و غیرت است؟ بر فرض محال اگر زنان
توان حضور در اجتماع را پیدا نکنند و در منزل مشغول جلب رضایت همسر و تربیت فرزند شوند،
چه ضرری متوجه جامعه است؟ چرا که حضرت رسول صلی الله علیه وآله در جواب زنانی که تقاضای
حضور در جنگ می کردند، فرمود: «انّ حُسْنَ التَّبَعُّلِ یعْدِلُ ذالکْ کُلَّهُ؛
خوب شوهرداری کردن با جهاد «فی سبیل اللَّه
» برابری می کند.» (9)
افرادی که با این توجیهات دروغین و استدلالات
بی پایه خود را طرفدار حقوق زن جلوه می دهند خواسته یا ناخواسته، دانسته یا ندانسته
در اوج غفلت اند و نمی دانند بی حجابی چه فاجعه ای برای جامعه بشری به بارآورده است.
پی نوشت:
1) جوانه رشد، مهدی مهریزی، چاپ اول،
1379، تهران، ص 71.
2) آسیب شناسی حجاب، مهدی مهریزی، چاپ اول،
1379، تهران، جوانه رشد، ص 71-73.
3) مسئله حجاب، مرتضی مطهری، ص 99و100.
4) آسیب شناسی حجاب، مهدی مهریزی، ص
61.
5) مسئله حجاب، مرتضی مطهری، صدرا، ص
105 و 106.
6) فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام، جعفر
سبحانی، نشرمشعر، چاپ پانزدهم، 1382، قم، ص 290 و 291.
7) همان.
8) آسیب شناسی حجاب، مهدی مهریزی، ص 62و63.
9) فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام، جعفر
سبحانی، ص 290.
منبع: ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی
مبلغان شماره 80.
