حدیث امام صادق علیه السلام در بیانات امام خامنه ای

حفظ وحدت ، حاصل علم به زمان و آگاهى از توطئه‌هاى دشمنان

سعى زیاد مى‌شود که بین مسلمین اختلاف بیندازند؛ مخصوصاً از زمانى که انقلاب اسلامى پرچم وحدت اسلامى را بلند کرد و به دوش کشید، این تلاش بیشتر شد. در داخل کشور ما هم کوشش زیادى کردند، تا در مناطقى که برادران اهل سنت و برادران شیعه سکونت دارند، عده‌یى را وادار کنند بذر اختلاف بپاشند. متأسفانه همه‌ى این اقدامات شوم هم به نام دین انجام مى‌گرفت. البته کسانى که پرچمهاى قومیت و طرفدارى از خلق کُرد را در دست داشتند، به گونه‌یى دیگر مزدور شیطان بزرگ و آلت دست امریکا بودند. بحمداللَّه همه‌ى اینها به وسیله‌ى ایمان و هوشیارى و توجه شما به کید دشمن خفه شدند و کارشان بى‌نتیجه ماند. اگر ملتى هوشیار باشد، بسیار با ارزش است؛ «العالم بزمانه لاتهجم علیه اللوابس»(1). خاصیت علم به زمان و آگاهى از توطئه‌هاى دشمنان، این است.

دشمن‌شناسی، مانع غافلگیرشدن

امروز ما باید بدانیم این دشمن ناکام مانده‌ى در مقابل ملت ایران نقشه‌اش چیست. باید بیدار باشیم: «العالم بزمانه لا تهجم علیه اللّوابس»(1). اگر صحنه را بشناسیم، عرصه را بشناسیم، دشمن را بشناسیم، نقشه‌ى دشمن را بدانیم، غافلگیر نخواهیم شد. باید این را بداند ملت ایران. بحمداللَّه ملت ما، ملت هوشیارى است؛ زبان‌آوران و سخنگویان و صاحبدلان و روشنفکران زیادى هم در میان علماى دین، در میان علماى دانشگاه هستند که مردم را ارشاد میکنند، راهنمائى میکنند. جوانان پر شورِ ما هم در عرصه‌هاى مختلف رشد پیدا کرده‌اند. امروز در میان مردم ما، جوانان بسیجىِ ما در میدانهاى علم، در میدانهاى تجربه، در میدانهاى فناورى‌هاى دشوار پیشرفت کرده‌اند. ملت، یک چنین ملتى است. بنابراین شناخت صحنه براى ملت ما مشکل نیست.

1 ) ا مُفَضَّلُ لَا یُفْلِحُ مَنْ لَا یَعْقِلُ وَ لَا یَعْقِلُ مَنْ لَا یَعْلَمُ وَ سَوْفَ یَنْجُبُ مَنْ یَفْهَمُ وَ یَظْفَرُ مَنْ یَحْلُمُ وَ الْعِلْمُ جُنَّةٌ وَ الصِّدْقُ عِزٌّ وَ الْجَهْلُ ذُلٌّ وَ الْفَهْمُ مَجْدٌ وَ الْجُودُنُجْحٌ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ مَجْلَبَةٌ لِلْمَوَدَّةِ وَ الْعَالِمُ بِزَمَانِهِ لَا تَهْجُمُ عَلَیْهِ اللَّوَابِسُ وَ الْحَزْمُ مَسَاءَةُ الظَّنِّ وَ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ الْحِکْمَةِ نِعْمَةُ الْعَالِمِ وَ الْجَاهِلُ شَقِیٌّ بَیْنَهُمَا وَ اللَّهُ وَلِیُّ مَنْ عَرَفَهُ وَ عَدُوُّ مَنْ تَکَلَّفَهُ وَ الْعَاقِلُ غَفُورٌ وَ الْجَاهِلُ خَتُورٌ وَ إِنْ شِئْتَ أَنْ تُکْرَمَ فَلِنْ وَ إِنْ شِئْتَ أَنْ تُهَانَ فَاخْشُنْ وَ مَنْ کَرُمَ أَصْلُهُ لَانَ قَلْبُهُ وَ مَنْ خَشُنَ عُنْصُرُهُ غَلُظَ کَبِدُهُ وَ مَنْ فَرَّطَ تَوَرَّطَ وَ مَنْ خَافَ الْعَاقِبَةَ تَثَبَّتَ عَنِ التَّوَغُّلِ فِیمَا لَا یَعْلَمُ وَ مَنْ هَجَمَ عَلَى أَمْرٍ بِغَیْرِ عِلْمٍ جَدَعَ أَنْفَ نَفْسِهِ وَ مَنْ لَمْ یَعْلَمْ لَمْ یَفْهَمْ وَ مَنْ لَمْ یَفْهَمْ لَمْ یَسْلَمْ وَ مَنْ لَمْ یَسْلَمْ لَمْ یُکْرَمْ وَ مَنْ لَمْ یُکْرَمْ یُهْضَمْ وَ مَنْ یُهْضَمْ کَانَ أَلْوَمَ وَ مَنْ کَانَ کَذَلِکَ کَانَ أَحْرَى أَنْ یَنْدَمَ
 

اى مفضل کسى که تعقل نکند رستگار نگردد و کسى که نداند نمی تواند تععقل وفکر نماید و کسى که بداند گرامی مى‏شود، و کسى که بردباری کند پیروز شود، دانش سپر [بدبختى] است و راستى عزت است و نادانى ذلت، دانایی بزرگوارى و سخاوت کامیابى و خوش خلقى عامل دوست یابی است و کسى که به اوضاع زمانش آگاه باشد شبهات بر او هجوم نیارد، دوراندیشى گمان [های بد] را از بین می برد و بین انسان و [رسیدن به]حکمت نعمت وجود عالم است و نادان در این میان بدبخت است، خدا دوست کسى است که او را شناخت و دشمن آنکه خود سرانه خویش را در زحمت [شناسائیش] انداخت و خردمند عیب‏پوش است و نادان بدسرشت است و اگر خواهى بزرگوار شوى پس نرم خو باش و اگر خواهى خوار شوى درشتى کن. و هر آن کس که سرشتش نیک باشد نرم دل است و کسی که طینتش زشت باشد نیرنگ او زننده است و کسى که کوتاهى کند به پرتگاه افتد و کسى که به خاطر آنچه نمی داند از سرانجام کار هراسان باشد سالم ماند، کسى که ندانسته و ناآگاه به کارى در آید بینى خود را بریده است (خود را بنهایت سختی و مشقت انداخته است). هر که نداند آگاه نشود و هر که آگاه نشود سالم نماند و آنکه سالم نماند عزیز نگردد و هر که عزیز نگردد خرد شود و آنکه خرد شود سرزنش شود و هر کس چنین باشد سزاوار است که پشیمان شود.

الکافی،ثقه السلام کلینی ج1ص26 ؛ تحف العقول ،حسن بن شعبه حرانی،ص 356 ؛ بحارالانوار ، مجلسی ،ج68ص307 ؛